Dini Kimlik Endişesi, Batılı Çocukların İslam Dinini Benimsemesi
Çocukların dini gelişimi. Batı’daki Müslüman ebeveynlerin en önemli endişelerinden biri çocuklarının dini kimliğidir. Birçok ebeveyn, Müslüman olmanın zor olabileceği bir toplumda bir çocuğu yetiştirmenin sırrının ne olduğunu merak ediyor. ABD’deki insanların yaklaşık% 70’i Hıristiyan, yaklaşık% 23’ü dinsiz ve% 1’inden azı Müslüman olarak tanımlamaktadır. Müslüman aileler çocuklarına dini bağlılıklarını Amerika’daki Hıristiyanlardan daha yüksek oranlarda ilerletmektedir. Buna rağmen, Müslüman olarak yetiştirilenlerin yaklaşık% 20’si yetişkinlikte Müslüman olarak tanımlamamaktadır. Hıristiyanlığın çoğunluğu laiklik, liberalizm, feminizm, kapitalizm ve ateizmin felsefelerinin yaygın yaygın olduğu bir kültürü yaşamaktadır.
Bu bağlamda İslam dinini çocuklarına aktarmak ve anlatmak isteyen Müslümanların çocuklarını nasıl sosyalleştireceklerini anlamaları gerekir. Ebeveynler, çocuklarına İslami inançları, değerleri ve davranışları aşılamak için ne yapmalıdır. Çocuklarını ne tür okullara göndermeliler. Arkadaşlarının çocuklarının dini kimliği üzerinde ne gibi etkileri vardır. Ne tür ebeveyn-çocuk ilişkileri ve ebeveynlik uygulamaları inancın gelişimini kolaylaştırır. Bunlar, ebeveynlerin sorduğu ve cevaplaması gereken sorulardır. Ancak Amerika’daki Müslüman gençlerde dini kimlik gelişimi süreci hakkında nispeten az şey bilinmektedir. Bu makale dinin Amerika’daki çocuklara aktarılma ve aktarılma mekanizmaları hakkındaki teorilere genel bir bakış sunmaktadır. Bu araştırmaların çoğunluğu ABD’deki diğer inançların taraftarları ile yapılmıştır. Elde edilen görüşler, Müslüman Amerikalı gençlerin İslami kimlik gelişimini daha iyi analiz etmektedir.
Kimlik Gelişimi, Kimliğin Sorgulanması
Kimlik gelişimi genellikle “Ben kimim? Neye değer veriyorum? Hayatımla ne yapmak istiyorum? ”Ergenler bu tür soruları cevaplamaya yöneldikçe kimlik oluşumu ergenliğin en önemli gelişimsel görevi olarak kabul edilir. Ergenler belirli bir dini kimliğe girmeden araştırmaya başlarlar. Bu döneme dini istikrarsızlık veya karakterize edilen gelişim dönemi diyebiliriz. Dinde bulunan aşkın anlamı, dini inançlar ve değerler gençlerin dünyayı anlamasını sağlar. Ergenlerin kimlik oluşumunda ve refahında önemli bir rol oynayabilir. Dindarlık ayrıca daha düşük depresyon, anksiyete, intihar ve madde bağımlılığı gibi önemli zihinsel sağlık yararları ile ilişkilendirilmiştir.
Bu üç boyut, insanların inandığı ve değer verdiği kutsal şeyleri, inandıklarını nasıl uyguladıklarını gösterir. Dolayısıyla, en uygun İslami kimlik, Müslüman olarak kendini tanımlamaktır. İslami değerleri ve inançları içselleştirmeyi ve İslam’ın bir topluluk içinde rehberliğine uygun bir yaşam sürmeyi içerir. Kimlik böylece kendi kendini algılama, özel yetkinlikler, kişisel değerler ve hedeflerden oluşur. Bireysel olarak kendini gösterebilir.
Çocukların dini gelişimi, Kimlik, ergenlik ve erken yetişkinliğin sonraki aşamalarında sıklıkla katılaşmasına yol açar. Buna rağmen, bireyin dini kimliği yaşam boyu gelişir ve birçok faktörden etkilenir. Bu faktörler, çocukluktan yetişkinliğe kadar sosyal ve psikolojik deneyimleri, sosyal rolleri oluşturmada kişisel ajansı ve kişinin dini kimliğini güçlendiren (veya zayıflatan) deneyimleri ve dini kimliğinin içeriğinin, anlamının ve dindarlığının birey tarafından birlikte inşa edilmesini içerir. ve etkileşime girdikleri kişiler. Kimliğin inşası hem bireyin dünya görüşü ve yaşamın amacı anlayışı ile şekillendiğinden hem de şekillendiğinden, kimlik dini davranışın temel motivasyon kaynağı olarak hizmet eder. Bireyin İslam’la anlamlı bir şekilde ilişki kurmayı seçip seçmediği, İslamiyet’e inançları, dini şüphelerin varlığı ya da yokluğu ve içinde bulunduğu dini davranışları içeren İslami kimliğinin belirginliğine bağlıdır.
İç içe geçmiş ortamların kavramsal modeli: Dini sosyalleşme ve kimlik gelişimi
Gençlik, çeşitli sosyalleştiricileri içeren karmaşık etki çevrelerinde yerleşiktir. Sosyalleşme, biz bireyler belirli değerler, inançlar ve davranışlar kazandırmak hangi etkileşimler bakın. Sosyalleşme, bireyler ve onları etkileyen kişiler arasındaki sürekli etkileşimlerden kaynaklanan sosyal öğrenmeyi gerektirir. Dini sosyalleşme İlköğretim ajanlar anne, eş ve toplum kuruluşlarını (örneğin ibadet yerleri ve okullar) içerir. Aşağıdaki bölümlerde, bu ajanların her rolü hakkında bilinenleri gözden geçirin.
Çocukların Dini Gelişimi Ebeveyn sosyalizasyonu
Ebeveynler ve din üzerine ünlü bir hadiste , Peygamber Efendimiz (S.A.V.) “,“ Her Çocuk İslam Fıtratı Üzerine Doğar, Bu Yüzden Doğan Hiç Bir Çocuk Günahkar Değildir.” buyurmuştur. Dini sosyalleşmenin en önemli kaynağının aile olduğuna dair büyük kanıtlar vardır. Dindar ailelerde yetişen gençlerin dindar olma olasılığı, dindar olmayan ailelerde yetişen gençlerden daha fazladır. Ebeveynler, çocuklarının inanç ve davranışlarını modelleme, cesaretlendirme ve pekiştirme, ebeveyn-çocuk koaktivitesi ve dini materyal ve deneyimlerin sağlanması gibi çeşitli mekanizmalarla etkiler.
Boşanmalarda Durum – Çocukların Dini Gelişimi
Boşanmış ebeveynlerin çocuklarının dini kimliğindeki genel azalma için birçok neden önerilmiştir. Zor bir boşanmadan kaynaklanan travmanın, boşanma ile ilişkili çok sayıda psikolojik stres de dahil olmak üzere büyük bir faktör olması muhtemeldir. Ancak, boşanmanın ne kadar dostane olduğuna bakılmaksızın, boşanma, diğer faktörlerden dolayı hala dini aktarım olasılığını azaltmaktadır. Boşanma, hane halkı rutininde birçok değişikliğe yol açar ve velayeti paylaşan boşanmış ebeveynler genellikle evde dini uygulamaların sürekliliğini sürdürmek ve dini topluluk etkinliklerine katılmak için mücadele ederler. Ayrıca, dini cemaatler çekirdek aileye çok değer vermektedir. Boşanmış aileler bu kadar hoş karşılanmayabilir ve sosyal toplantılara dahil edilmeyebilir. Bu nedenle bu ailelerin çocukları için dini fırsatları sınırlayabilir.